HOOFDSTUK V VRIJWILLIGE VOEDSELINFORMATIE
Artikel 36: Van toepassing zijnde voorschriften
Ook wanneer op vrijwillige basis informatie benoemd in artikel 9 en 10 wordt verstrekt, bijvoorbeeld informatie omtrent de voedingswaarde, herkomst en het gebruik van een levensmiddel, dient aan dezelfde voorwaarden te worden voldaan als in afdeling 2 en 3 van hoofdstuk IV toegelicht.
Artikel 37: Presentatie
De vermelding van de vrijwillige voedselinformatie mag niet ten koste gaan van de ruimte die voor de verplichte voedselinformatie beschikbaar is.
Artikelen 38 t/m 45 van de 1169
Lidstaten mogen uitsluitend nationale maatregelen vaststellen en/of handhaven die volgens het recht van de Europese Unie zijn toegestaan. Belangrijk is dat het vrije verkeer van goederen niet mag worden belemmerd en er geen sprake is van discriminatie ten opzichte van de levensmiddelen uit andere lidstaten.
Lidstaten mogen, naast de verplichte vermeldingen uit artikel 9 en 10 van verordening (EU) Nr. 1169/2011, maatregelen vaststellen waarbij bijkomende verplichte vermeldingen worden opgelegd voor specifieke typen of categorieën levensmiddelen, die om ten minste één van de volgende redenen zijn vastgelegd:
- de bescherming van de volksgezondheid
- de bescherming van de consument
- de preventie van fraude
- de bescherming van industriële en commerciële eigendomsrechten en aanduidingen van herkomst en oorsprong, en de preventie van oneerlijke concurrentie.
Een voorbeeld voor nationale maatregelen die recent zijn vastgelegd, zijn die met betrekking tot niet-voorverpakte levensmiddelen. In artikel 44 van Verordening (EU) Nr. 1169/2011 is vastgelegd dat lidstaten nationale maatregelen mogen invoeren omtrent dit onderwerp.
In Nederland is daarom per 12 december 2014 een informatieblad over niet-voorverpakte levensmiddelen beschikbaar. Dit betreft een beslisboom waarin een overzicht wordt weergegeven van de informatie die van belang is en op welke wijze deze beschikbaar moet zijn of geleverd moet worden bij niet-voorverpakte producten.
Deze beslisboom is opgesteld door NVWA en VWS, als invulling van artikel 44, eerste lid van de Verordening (EU) Nr. 1169/2011.
Daarnaast zijn er nationale verticale wetgevingen. Denk hierbij aan Nederlandse besluiten over specifieke productgroepen als: meel en brood, vetten en oliën, vruchtensappen, cacao/chocolade en honing etc. Deze nationale wetgeving is gebaseerd op EU-wetgeving.
Nationale besluiten zijn dus van belang bij mogelijke export van een product. Gelden bijvoorbeeld in België dezelfde eisen om een product slagroom te noemen? Of gelden de Nederlandse gereserveerde aanduidingen, zoals azijn en mayonaise, niet in België? Op welke manier dient een koekjesfabriek in Duitsland zijn allergeneninformatie aan de klant te verschaffen? Nationale besluiten kunnen antwoord op dergelijke vragen geven.
