Etiketteren van producten
Een nieuw product in de markt zetten, een private label uitbreiden of een product exporteren? Voldoet het productlabel en de verpakking aan de lokale wet- en regelgeving? En zijn ze correct vertaald?
Consument wil goed geïnformeerd worden
Consumenten worden steeds kritischer, en willen goed geïnformeerd worden om weloverwogen keuzes te maken. De behoefte aan juiste en duidelijke etiketten groeit daardoor onder retailers en consumenten wereldwijd. Door de juiste informatie op de verpakking en een correct opgestelde ingrediënten-lijst wordt het consumentenvertrouwen in uw product vergroot.
De juiste voedselinformatie op het etiket helpt een consument om uw levensmiddel te kunnen identificeren, passend te gebruiken en om weloverwogen keuzes te maken. Daarom is etikettering van levensmiddelen vastgelegd in strikte wetgeving.
Verordening EU 1169/2011
De belangrijkste algemene wetgeving voor de etikettering van levensmiddelen in Europa is de Verordening EU 1169/2011. Deze verordening is sinds 13 december 2014 van kracht en bevat onder andere voorschriften en verantwoordelijkheden met betrekking tot voedselinformatie en voedseletikettering.
Horizontale en verticale wetgeving
Er is ook wetgeving die gaat over claims, het gebruik van additieven en aroma’s, maar ook nationale wetgeving en regelgeving voor specifieke typen of categorieën levensmiddelen. De wetgeving voor voedingsmiddelen in Europa is in grote lijnen in te delen in verticale en horizontale wetgevingen.
Exporteren van producten
Internationaal etiketteren is complex. De wet- en regelgeving voor labels verschilt per werelddeel, land of zelfs per regio. Correct vertaalde productinformatie is essentieel, maar niet eenvoudig. Een label kan niet zomaar letterlijk vertaald worden, daar is inhoudelijke kennis voor nodig. Zelfs als u een product exporteert naar een land met dezelfde taal, dan vergroten vertalingen zonder inhoudelijke kennis het risico op recalls en imagoschade.
